وظایف ما در زمان غیبت امام زمان(عج)
در اين رابطه دعاي ندبه را در چهار عيد فطر،قربان،غديرو روز جمعه مي خوانند و مي گويند كه:« چقدر سخت است براي من كه هر صبحي ديده باز كنم همه را ببينم و تو را نبينم و حتي صدايي از تو به طور آهسته به گوش من نرسد.»
و دعاي عهد را هر صبح مي خوانند بدين اميد كه از ياوران قائم (عج) باشند و اگر پيش از ظهور آن بزرگوار بميرند رجعت نموده و از ياران حضرتش گردند.
فرازي از دعاي عهد: « پروردگارا من در صبح همين روزم و تمام ايامي كه در آن زندگاني كنم با او تجديد مي كنم عهد خود و عقد بيعت او را كه بر گردن من است كه هرگز از اين عهد برنگردم و تا ابد بر آن ثابت قدم باشم.»
«پروردگارا اگر ميان من و آن حضرت مرگ كه بر تمام بندگانت قضاي حتمي قرار داده اي جدايي انداخت پس مرا از قبر برانگيز در حالي كه كفنم را لباس خود كرده و شمشيرم را از نيام بركشيده لبيك گويان دعوتش را كه برتمام مردم شهر و ديار عالم لازم الاجابه است اجابت كنم.»
2-انتظار فرج
رواياتي با اين مضمون به دست ما رسيده كه :«انتظار فرج حضرت بقيةالله (عج) برترين عبادت است.»
«در انتظار فرج از بزرگترين فرج است.»
انتظار ظهور امام زمان(عج) علامات و نشانه هايي داردكه با حفظ آنها مصداق خارجي پيدا مي كند.
اول اينكه شخص منتظر همانند همه ي منتظران فكر و ذكرش متوجه فرد مورد انتظار باشد و او را از ياد نبرد.
دوم كسي كه انتظار فرج حضرت مهدي (عج) را دارد بايد سعي و تلاش كند كه قبل از ظهور آن گرامي خود را اصلاح كند، از گناه توبه نمايد و به اعمال صالحه و رفتار پسنديده خود را زينت بخشد تا لياقت و شايستگي مصاحبت و درك حضور حضرت را پيدا كند.
سوم، انتظار بدان معني نيست كه دست روي دست بگذاريم و هيچگونه احساس مسئوليت نكنيم و بگوييم كه آقا تشريف مي آورند و كار ها را درست مي كنند و بدون شك منتظر واقعي كسي است كه تا مي تواند امر به معروف و نهي از منكر نمايد، جلوي ظلم و بيداد را بگيرد و به بهانه انتظار از هيچ تلاش و جهاد در راه سازندگي خود و جامعه كوتاهي ننمايد.
نظرات شما عزیزان: